Pochodzenie koktajlu John Collins

historyczny poncz ginowy w szkle Collins

Koktajl John Collins zajmuje fascynujące miejsce na przecięciu brytyjskiej kultury barowej XIX wieku i ewolucji drinków w stylu highball. Poznanie jego historii oznacza zanurzenie się w tętniących życiem pałacach ginu w Londynie, tradycjach brytyjskich ponczów oraz wiecznie adaptowalnych sposobach, w jakie barmani aktualizowali klasyczne receptury przez pokolenia.

Korzenie w szałowym okresie ginu w Londynie

Wzmianki o koktajlu “Collins” zaczynają pojawiać się w Londynie na początku XIX wieku, kiedy gin był podstawowym napojem orzeźwiającym klasy robotniczej. Historia najczęściej koncentruje się wokół hotelu Limmer’s, popularnego miejsca spotkań oficerów kawalerii i żywych tłumów po godzinach pracy. John Collins, faktyczny kierownik sali w Limmer’s, jest przez niektórych uznawany za popularyzatora orzeźwiającego ponczu z ginem podawanego na długi z cytryną, cukrem i wodą sodową – styl, który zapowiadał nowoczesny highball.

Oryginalna mieszanka prawdopodobnie używała Old Tom gin – lekko słodzonego, słodowego stylu popularnego w tamtym czasie. Na przestrzeni lat formuła tego napoju była publikowana w różnych podręcznikach barmańskich, a styl “Collins” stał się wzorem dla innych wariantów na bazie alkoholu, w końcu obejmując whisky i brandy.

Od ponczu do highballa

Pod koniec XIX wieku “John Collins” był już dobrze ugruntowany w brytyjskich i amerykańskich książkach z koktajlami jako wysoki, wypełniony lodem chłodzący napój łączący gin, świeży sok cytrynowy, cukier i wodę gazowaną. Tom Collins – wariant na bazie ginu – stał się równie, a czasami nawet bardziej sławny, co czasem prowadziło do mylenia obu napojów. Główna różnica? Alkohol i tradycja regionalna: John Collins zwykle wymagał genever lub London dry gin, podczas gdy Tom Collins, szczególnie w Ameryce, czasami używał Old Tom gin lub London dry.

John Collins: gin, sok z cytryny, cukier, woda gazowana, ozdoba z cytryny.
Tom Collins: często słodszy Old Tom gin lub London dry, ta sama formuła miksująca, amerykanizacja.
Rodzina Collins: dowolny bazowy alkohol – wódka, whiskey, nawet rum – zbudowany według tego samego wysokiego, cytrusowego i musującego wzoru.

Dzisiaj John Collins jest dowodem na wzajemne przenikanie się brytyjskiej i amerykańskiej kultury barowej, na tyle elastyczny, że może być przyjęty zarówno przez domowego barmana, jak i doświadczonego miksologa. Jego prosty orzeźwiający charakter i możliwość personalizacji zaliczają go do najważniejszych klasycznych koktajli na świecie.

Klasyczna receptura na koktajl John Collins

60 ml London dry gin lub genever
30 ml świeżego soku z cytryny
15 ml syropu cukrowego (proporcja 1:1)
90 ml schłodzonej wody gazowanej
Plasterek lub ćwiartka cytryny do ozdoby

Napełnij wysoki szklany kieliszek Collins kostkami lodu.
Dodaj 60 ml ginu, 30 ml świeżego soku z cytryny i 15 ml syropu cukrowego.
Delikatnie wymieszaj, aby połączyć składniki i schłodzić.
Dopełnij 90 ml wody gazowanej.
Ozdób plasterkiem lub ćwiartką cytryny.

john collins cocktail with lemon garnish

Jak John Collins przetrwał

Przez dekady zmieniających się gustów, prohibicji i reinterpretacji w połowie XX wieku, format Collins przetrwał, ponieważ jest nieustannie adaptowalny, pozostając jednocześnie wierny swoim korzeniom. Dopóki woda gazowana i cytryna spotykają się z dobrym ginem, duch John Collins – zarówno napoju, jak i człowieka – wciąż wita pijących lekką orzeźwiającą formą i ukłonem w stronę historii koktajli.